Dames volleybalclub Zwevegem, kortweg Davoz, kan heden pronken met de titel van club met de meest aangesloten “vrouwelijke “ leden in Zwevegem. Momenteel spelen we met een seniorenploeg in 2de en 3de provinciale, een scholieren-, kadetten- en twee miniemenploegen in competitie. Daarnaast hebben we preminiemen en een bloeiende vollleybalschool.
Hoe we zo ver gekomen zijn…… Een boeiend verhaal!
Het begon allemaal in 1969.
Juni 1969 : Onder impuls van Rita Decock en Bernadette Goemaere werd binnen de schoot van de firma Bekaert een aanvraag ingediend om een damesvolleybalploeg op te starten. In groenwitte uitrusting, onder het voorzitterschap van mevrouw Vansweeveldt en onder de kundige leiding van Jozef Lietaer werd gestart in 1ste provinciale, in die tijd trouwens de enige damesreeks in provinciale. Vanaf het eerste uur was Agnes Vanhuysse – nu nog altijd duivel doet-het al – er bij om wedstrijden te spelen in de sporthalle in de Kouterstraat.
September 1973: Een nieuwe bestuursploeg werd gevormd met André Decock als voorzitter, Agnes Vanhuysse als secretaris, Bernadette Goemaere als penningmeester en Rita Decock als kapitein van de ploeg. André hield het 16 jaar vol bij de enthousiaste dames en werd later ere-voorzitter.
September 1974: Door de nieuwe reeksindeling in provinciale degradeerde Davoz naar 2de . Enkele speelsters kwamen onze rangen versterken en daardoor groeide het aantal naar 17 speelsters. Als trainer werd Chris Vanhuysse aangetrokken.
September 1980: Er werd beslist een tweede ploeg op te richten. Er waren immers te veel speelsters voor één ploeg. De ploeg startte in de “bijzondere” reeks, een mengeling van volwassenen en jeugdspeelsters. Stefaan Manderick werd de trainer. Jan Loncke nam de eerste ploeg voor zijn rekening. Andere trainers waren Filiep Opsomer, Freddy Schoenmaekers en Bernard Vandercruyssen.
Ter gelegenheid van 100 jaar Bekaert werd een internationaal damestornooi ingericht met de nationale ploegen uit Nederland, Duitsland, Engeland en België.
Juni 1988 : Roos Wyseur, Davozspeelster en tevens licentiate lichamelijke opvoeding en werkzaam in de Zwevegemse middelbare school , het Sint-Niklaasinstituut , kon een 15-tal jeugdspeelsters rekruteren en was hierdoor de pionier van een eerste jeugdploeg in competitie. Ze bleef naast jaren speelster van Davoz 1 ook trainer-coach van deze jeugdploeg. We blijven nog steeds de jaarlijkse barbecue herinneren die Roos organiseerde voor de jeugdploegen op de ouderlijke boerderij en blijven nog altijd hopen dat ze terugkeert als coach nu haar jongste dochter bij de kadetten speelt.
Januari 1989 : Marcel Laperre werd financieel verantwoordelijke . Door zijn ervaring, ondernemingszin en alertheid kon Davoz Zwevegem niet alleen financieel het hoofd boven water houden , maar hij bouwde een reserve op die tot op heden van heel groot belang is. Hij introduceerde de shirtsponsoring , regenereerde veel inkomsten via de portoverkoop die in Zwevegem legendarisch werd, begon indertijd de koekjesverkoop, richtte het eetfestijn “volleyhappening” op, startte een reclamerekrutering via het Davoz wedstrijdboekje “I like volleybal“ en de reclamepanelen in de sporthal. Zijn onnavolgbare inzet en doorzettingsvermogen waren primordiaal voor de verdere uitbouw van onze club.
Maart 1989 : Ludwijn Van Wyngene, na een jaar gewoon bestuurslid te zijn geweest met heel wat sportieve verzuchtingen en plannen , wordt voorzitter en met het nieuw gevormde triumviraat Agnes Vanhuysse, Marcel Laperre en Ludwijn Van Wyngene , gesteund door medebestuursleden Patrick Vervaecke en Bernard Vandercruyssen, werd een zeer intense samenwerking gerealiseerd. Zij waren steeds present op de trainingen en hielden daar continue bestuursvergaderingen en brainstormden over de plannen van steeds nieuwe acties, activiteiten en uitbouw van de sportieve toekomst.
In 1990, na een zeer intense jeugdrekrutering door Roos Wyseur en Ludwijn Van Wyngene, hadden we reeds een 35-tal spelende leden , een ploeg in 2° provinciale en een A + B jeugd.
Piet Raepsaet, speler van Sobeka Zwevegem, maakte zijn debuut als trainer bij Davoz en bleef in de volgende 20 jaar, weliswaar in 3 periodes met een tussenpose van twee jaar, 15 jaar onze trouwe sportieve leider. Piet was en is “onze“ trainer die Davoz door heel wat watertjes heeft geleid. Het klikte gewoon fantastisch tussen trainer Piet, het bestuur en de speelsters. Ondertussen is Piet op veel te jonge leeftijd overleden.
Tussendoor kwamen Frank Lobel ( 2 jaar ), Mark Verraes ( 4 jaar ), Carlos Ghysel ( 1 jaar )Jardo Kubista (3 jaar) en tegenwoordig Steven Mattheeuwsen aan het roer bij onze hoogst spelende Davoz ploeg.
In 1991 werd een intense rekrutering doorgevoerd van een 30- tal 11-12-13 jarigen (via de Zwevegemse Vrije Centrumschool en het St.- Niklaasinstituut ) en dat onder de begeesterende invloed van Davozspeelsters Roos Wyseur en Christa Moreau. Gelukkig werd speelster Kathy Herman ook bereid gevonden om te samen met Roos de trainingen op zich te nemen want we werden meteen actief met D- C- B jeugd.
Dat jaar werd ook voor het eerst een volleybalfuif ingericht om de clubkas te spijzen.
In 1992 werd een heel belangrijke beslissing genomen door het Davozbestuur. Voor het eerst werd gestart met een volleybalschool en dat onder de sportieve leiding van Mieke Bossuyt, turnlerares van de Vrije Centrumschool te Zwevegem.
Davozspeelster Christa Moreau , destijds onderwijzeres in deze school en echtgenote van voorzitter Ludwijn Van Wyngene, plukte immers al de sportieve meisjes uit de klassen en motiveert ze om deel te nemen aan onze volleybalschool. Deze rekrutering is nog altijd zeer intens en vanuit die volleybalschool rekruteren wij 80 tot 90 % van al onze huidige Davoz speelsters uit de 2de, 3de en 4de provinciale ploegen.
Na 10 jaar prachtig werk te hebben afgeleverd in de volleybalschool verkoos Mieke Bossuyt zelf terug te sporten ( triatlon ) en werden achtereenvolgens Hilde Vandenburie , Joke Soenens, Wendy Debouverie, Imke Emmery, An-Sofie Tack, Stefanie Vynckier en Febe Vandenbroucke trainster van onze volleybalschool.
Vanaf het volleybalseizoen 1993-1994 kwam trainster Rita Joseph onze jeugdtrainersstaf vervoegen . Deze sportieve duizendpoot, in een vroeger leven o.a. speelster van Hermes Oostende en licentiate lichamelijke opvoeding zette gedurende meer dan 10 jaar de sportieve jeugdlijnen uit bij Davoz. Zij was ook samen met voorzitter Ludwijn ( een duo vier handen op één buik ) de grote stimulator om de jeugd volop kansen te geven en te laten doorstromen naar de hoofdploeg.
In die periode kwamen de jeugdploegen ten volle tot ontwikkeling en werden jeugdtrainers en – coaches Roos Wyseur, Rita Joseph , Els Lazou, Jo Deslee, Christine Laevens , Ivan Van Wyngene, Jean-Pierre Verschuere, Ivan Vanhonacker en Patrick Vervaecke druk in de weer om al onze jeugdploegen te begeleiden doorheen West – Vlaanderen.
In 1994-1995 waren we reeds met een 70 Davozspeelsters en 4 jeugdploegen. De officiële scheidsrechters waren Jean- Pierre Verschuere, Paul Nuyttens en Luc Vandoorne.
In 2009 zijn Jean-Pierre Verschuere, Ashley Vandekekerckhove, Herman Depoortere, Paul Nuyttens en Yves Viaene onze officiële commissieleden en scheidsrechters. Zij zorgen ervoor dat we officieel in orde zijn met de te leveren arbiters.
Vanaf 1995-1996 werd de baruitbating in de sportzaal voor Davoz mogelijk. Een goede samenwerking met de barman Jan Loncke (vroeger speler van Sobeka Zwevegem en trainer van Davoz in de jaren 80), tevens echtgenoot van Agnes Vanhuysse, maakte dit mogelijk. Ons onooglijk bierkot levert nog ieder jaar twee derde van de zaalhuur op ( 4000€ ) die we in Zwevegem moeten ophoesten om damesvolleybal te kunnen en te mogen organiseren . Naast Jan Loncke zijn ook Davozbestuurslid Dirk Vercaempst en echtgenote Lydie de vaste pionnen in onze bar. Wij hopen via een beurtrolsysteem ook enkele ouders te kunnen warm maken om eens een handje te komen helpen.
In 1997-1998 werd beslist om een bijkomende volwassen ploeg in te schrijven in de 3de provinciale reeks. Piet Raepsaet nam deze ploeg als trainer er extra bij met zijn 1ste provinciale ploeg (ondertussen naar 1ste provinciale als bijkomende stijger). Speelster – coach werd Roos Wyseur, in de eerste jaren vaak bijgestaan door Jan Loncke. Daarna kwam gedurende 5 jaar Ivan Van Wyngene als trainer – coach aan het roer van onze 3de provinciale ploeg. De laatste jaren werd hij vervangen door o.a. Benny Casteur, Wim Deruyter, Karel Declercq, Rik Deleu, duobaan Lies Gheysen en Inge Vercaempst en momenteel Dirk Haemers
In 2000-2001 kwamen trainer Darline Vanneste ( E jeugd ) en Karolien Loncke ( B jeugd ) de sportieve cel vervoegen .Karolien Loncke, dochter van secretaris Agnes Vanhuysse, zou de B jeugd gedurende 8 jaar op een schitterende manier trainen en coachen en uiteindelijk ook de nieuwe opgestarte vierde provinciale ploeg in het seizoen 2008-2009 leiden. Deze ploeg bestaat enkel uit jeugdspeelsters van B en A jeugd. In 2009 is Karolien na haar 2de bevalling vervangen bij de vierde provinciale ploeg door trainer – coach Evelien Defoort, die nog steeds aan het roer staat.
In 2002 – 2003 werd Nele Vanden Broucke , speelster van onze 3de provinciale ploeg, trainer bij de E jeugd. Als jeugdverantwoordelijke van Davoz werd ze onmisbaar. Haar taak werd later overgenomen door An-Sofie Tack, die samen met zus Liesbet heel wat trainingen leidde. Nele komt dit jaar terug als trainster van de miniemen.
In 2004 werden er enkele belangrijke beslissingen genomen. Een eigen website werd aangemaakt . Kurt Schrurs was de bezieler van deze informatiebron van Davoz ( www.davoz.be ).
Tevens werden er enkele nieuwe bestuursleden aangetrokken. Ludwine Logie, die de fakkel van onmisbare secretaresse overgenomen heeft van Agnes Vanhuysse, die evenwel bestuurslid blijft, Wim Devloo, Geert Vandenbroucke, Dirk Vanden Bulcke en Karel Declercq hebben naast Inge en Dirk Vercaempst en voorzitter Ludwijn duidelijk de goede wil en de ambitie om onze Davozclub de nodige extra impulsen te geven .
Het bestuur werd verder uitgebreid met Dirk Veys en Steven Vermeulen, terwijl Karel afscheid nam.
2014 Na 25 jaar voorzitterschap werd Ludwijn – op eigen vraag – vervangen door Dirk Vanden Bulcke. De nieuwe voorzitter hoopt eenzelfde gedrevenheid in de bestuursploeg aan te treffen als zijn voorganger.
2018 Naast de jeugdploegen hebben wij nu een seniorenploeg in 3de en 4de provinciale. De bestuursploeg is gewijzigd met nieuwelingen Kris en Johan.
2019 Maarten komt het bestuur versterken.
2020 Wij spelen in promo 3 en promo 4 (nieuwe ploeg met grotendeels U17-speelsters. Geert en Inge verlaten na jarenlange inzet het bestuur. de taken worden herverdeeld en er komt vrouwelijke versterking van Inge.
Facebook, Instagram, … raken ingeburgerd. Davoz krijgt een nieuw logo, dat uit de talrijke inzendingen verkozen wordt door de aanhangers.
Zoals iedere ploeg kunnen wij niet naast het gegeven kijken dat we jammer genoeg een aantal getalenteerde speelsters verliezen. Wij hebben immers het nadeel dat deze speelsters nooit top zijn op hetzelfde ogenblik waardoor we ze verliezen aan ploegen die een hogere competitievorm kunnen aanbieden.
Zo verloren we doorheen de jaren speelsters die elders hun sportieve ambities waarmaakten:
– Annick Moerman : Kerkhove Avelgem
– Nathalie Warnez : via Kortrijk naar Wevelgem en Nieuwpoort ( 1ste nationale )
– Lieve Callens : Kordavo Kortrijk : 2de divisie
– Marianne Bonte : Kordavo Kortrijk: 2de divisie
– Lies Van Wyngene : via Wevelgem, Avelgem, Michelbeke naar Hermes Oostende (ere-afdeling )
– Bie Van Wyngene: Tievolley Tielt ( 1ste nationale )
– Ellen Vandeputte : via Torhout, Wevelgem naar Avelgem ( 1ste divisie)
– Liesbet Tack: libero in Lendelede (1ste divisie)
– Jessica Lambrecht: Zulte (1ste divisie)
- Flore Maes: Topsport school Vilvoorde
…….
We kunnen dat echter relativeren en aanvaarden. Ons Davoztalent hopen we echter in de volgende jaren in eigen rangen te kunnen houden en daarom zijn onze sportieve ambities bij iedere ploeg verschillend : tot het behalen van een top drie plaats, een middenmootpositie en vooral bij de jeugd zorgen voor een continue opleiding die uiteindelijk deze jongeren kan doen doorgroeien tot de provinciaal spelende volwassen ploegen van onze Davozclub.
Naast de sportieve uitdagingen vinden wij het zeker even belangrijk dat de speelsters en trainers zich goed voelen in onze club. Wij hopen dan ook dat onze trainers en speelsters daarvoor samen met bestuur, ouders en supporters in groep verder willen werken in een goede sfeer en vriendschap.